หลวงปู่บุญ พระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดกลางบางแก้ว จังหวัดนครปฐม ท่านได้ชาตะวันที่ 3 กรกฎาคม 2391 ซึ่งถือได้ว่าช่วงนั้นเป็นปีที่ 25 แห่งแผ่นดินของรัชกาลที่ 3 ร่วมด้วย สำหรับบ้านเกิดของหลวงปู่บุญคือ ตำบลท่าไม้ อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งแต่ก่อนยังนับได้ว่าเป็นพื้นที่ของตำบลบ้านนางสาว อำเภอตลาดใหม่แห่งเมืองนครชัยศรี ซึ่งในระยะเวลาต่อมาพื้นที่แห่งนี้ก็ได้ถูกเปลี่ยนมาเป็นบ้านท่าไม้ จังหวัดนครปฐมซึ่งได้ถูกโอนให้ขึ้นเป็นอำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาครในปัจจุบัน ส่วนบิดาของหลวงปู่มีชื่อว่า เส็ง มารดามีชื่อว่า ลิ้ม โดยหลวงปู่มีพี่น้อง 6 คน ได้แก่ นางเอม นางบาง นางจัน นายปาน และนายคง
เปิดที่มาของนามว่า “บุญ”
ในช่วงวัยทารกของหลวงปู่บุญ หลวงปู่มีอาการเจ็บป่วยหนักหนาสาหัส ถึงขั้นขนาดสลบไปและสุดท้ายก็ไม่หายใจ ส่งผลทำให้บิดาและมารดาต่างก็เสียใจ พากันตระเตรียมที่จะนำท่านไปทำพิธีฝัง แต่แล้วหลวงปู่บุญก็ได้ฟื้นและตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้บิดา มารดาต่างก็ตกใจพากันตั้งชื่อให้ท่านว่า “บุญ” ซึ่งเปรียบเสมือนว่าเป็นคนที่มีบุญนั่นเอง
ช่วงของการศึกษา บรรพชา และอุปสมบท
ในช่วงวัยเยาว์ หลวงปู่บุญท่านอายุได้ประมาณ 13 ปี บิดาของท่านได้ถึงแก่กรรมลง ส่งผลทำให้ทางด้านของโยมป้าได้พยายามนำท่านไปฝากกับ พระปลัดทองที่วัดกลาง เพื่อให้ท่านได้มีโอกาสศึกษาเล่าเรียน และเมื่อท่านอายุได้ประมาณ 15 ปีเต็ม พระปลัดทองก็ได้ทำการบรรพชาพร้อมทั้งอบรมสั่งสอนในส่วนของวิชาและความรู้ต่าง ๆ ให้ทั้งหมด จนกระทั่งมาถึงช่วงที่ท่านจะสามารถเข้าอุปสมบทได้แล้ว หลวงปู่บุญกลับมีความจำเป็นที่จะต้องลาสิกขาไปก่อน เนื่องจากในช่วงนั้นเป็นช่วงที่หลวงปู่มีอาการเจ็บป่วยอย่างเป็นประจำ
จนกระทั่งมาถึงช่วงอายุได้ประมาณ 22 ปี หลวงปู่บุญได้เข้าอุปสมบทอีกครั้งที่วัดกลางบางแก้ว ซึ่งตรงกับวันที่ 21 มิถุนายน 2412 โดยมีการประชุมสงฆ์จำนวน 30 รูป และยังคงมี พระปลัดปาน ซึ่งท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดพิไทยทาราม หรือ วัดตุ๊กตา ได้เป็นพระอุปัชฌาย์ และมี พระปลัดทอง , พระอธิการทรัพย์ เจ้าอาวาสวัดงิ้วราย , พระครูปริมานุรักษ์ , พระอธิการจับ ได้ร่วมกันให้สรณาคมณ์พร้อมศีล และได้สวดกรรมวาจา โดยหลวงปู่บุญได้ฉายาว่า ขนฺธโชติ
ช่วงอาพาธ – มรณภาพ
ตั้งแต่ช่วงปี 2471 หลวงปู่บุญได้เป็นพระราชาคณะที่ พระพุทธวิถีนายก ซึ่งในช่วงนั้นท่านมีอายุ 81 ปีด้วยกัน ซึ่งหลัง ๆ หลวงปู่ก็เข้าสู่ช่วงวัยชราภาพ จะเดินทางไปไหนก็นับได้ว่าไม่สะดวกเหมือนเคย เมื่อเป็นเช่นนี้ท่านจึงได้กราบทูลเพื่อขอลาออกจากคณะสงฆ์ ช่วงนั้น สมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ ท่านจึงได้รับสั่งเพื่อถามไถ่ ว่าหลวงปู่บุญอายุได้เท่าไหร่แล้ว หลวงปู่บุญจึงได้กราบทูลว่าอายุรวม 81 ปีเศษ สมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมลวงชินวรสิริวัฒน์ได้ทรงรับสั่งว่า “จงอยู่ไปก่อนเถิด” ทำให้หลวงปู่บุญต้องปฏิบัติหน้าที่ต่อจนกระทั่งถึงช่วงปี 2474 ซึ่งในช่วงนั้นท่านอายุประมาณ 84 ปี ทางการคณะสงฆ์ก็ได้เห็นสมควรว่าควรให้ท่านได้พักผ่อน ในช่วงนั้นท่านจึงได้รับพระราชทานยศยกให้เป็นกิตติมศักดิ์
นอกจากนี้ยังคงมีหลักฐานบันทึกเอาไว้อีกว่า ในช่วงก่อนมรณภาพ หลวงปู่บุญไม่เคยเห็นถึงความยากลำบาก ท่านยังคงมุ่งมั่นทำภารกิจที่ถือได้ว่าเป็นสาธารณประโยชน์แก่ทางศาสนา ซึ่งหลวงปู่บุญได้มรณภาพในวันที่ 30 มีนาคม ปี 2478 ด้วยโรคคาพาธ สิริรวมอายุท่านได้ 89 พรรษา 67
